بیا ای سر به ویران با من ویران نشین سر کن

بزرگی کن شبی را سر در این بیت محقر کن

ستاره هر چه باشد می فزاید جلوه ی مه را

بتاب ای ماه و دامان من امشب پر ز اختر کن

اگرغنچه بخندد، باز گردد، گل شود، غم نیست

نظر ای باغبان بر غنچه ی نشکفته پرپر کن

اگر چه پای تو بر دیده ی گل ها بود، اما

بیا ویرانه یی را هم به بوی خود معطر کن

زبان را نیست نیرویی که گویم، عمه ممنونم

تو بگشا لعل لب، از او تشکر جای دختر کن

برای مشاهده ادامه این شعر و استفاده از مطالب بیشتر به آدرس shafiemahshar.irمراجعه کنید.